Monthly Archives: wrzesień 2021

Toksyczne relacje dotyczą zarówno związków partnerskich jak i małżeństw. Taki związek diametralnie różni się od zdrowej relacji, która powinna zapewniać obu partnerom poczucie bezpieczeństwa i wzajemnego szacunku. Toksyczna relacja polega na tym, że jeden z partnerów znosi złe traktowanie i nie chce albo nie potrafi się z niego uwolnić. Zdecydowanie zaniża samoocenę i działa niszcząco, a tłamszony partner często nawet nie zdaje sobie z tego sprawy. Paradoksalnie, z toksycznej relacji nie jest łatwo się uwolnić.

Czym charakteryzuje się toksyczny związek?

Toksyczny związek jest wtedy, gdy koszty ponoszone przez nas przewyższają korzyści, jakie czerpiemy ze związku. W takiej relacji partnerzy nie rozwijają jej. Raczej mają poczucie, że stoją w miejscu, a związek nie jest dla nich satysfakcjonujący. Jest to związek, w którym jeden z partnerów znosi złe traktowanie i nie chce (albo nie potrafi) się od niego uwolnić. Relację taką można nazwać toksyczną. Związek taki utożsamiany jest z ciągłym poczuciem winy. Ludzie, którzy tego doświadczają czują ciągłe poczucie winy i ślepo wierzą, że ich partner może się zmienić. Jeżeli trochę bardziej się postarają to będzie lepiej i wszystko wróci do normy. A wszelkie niepowodzenia i problemy to tylko i wyłącznie nasza wina. 

Tłamszony partner, często nie zdający sobie z tego sprawy, zaniża swoją samoocene, a toksyczna relacja wpływa na niego niszcząco. Powoli tracąc poczucie własnej wartości, osoba taka wybacza kłamstwa i znosi upokorzenia. Wraca wtedy do tych nielicznych, dobrych i pięknych chwil, które połączyły dwie takie osoby. Jednak gdy zaczyna zdawać sobie sprawę, z faktu w jakiej relacji tkwi, uwolnienie jest bardzo trudne. Ofiara zdążyła zostać uzależniona od dominującego partnera i przez utratę własnej wartości – nie wierzy, że zasługuje na kogoś lepszego. Już wiemy czym charakteryzuje się związek toksyczny. 

Czy twój związek jest toksyczny? Objawy toksycznej relacji

Psychologowie wymieniają kilka podstawowych objawów toksycznych związków, ale oznaki toksycznego związku mogą być naprawdę różne. Dlatego tak trudno często się uwolnić spod wpływów partnera. W toksycznej relacji jedna ze stron jest jakby osaczona, poddawana przemocy psychicznej i/lub fizycznej, wpływom i naciskom. Jak więc rozpoznać toksyczny związek? Charakterystyczne objawy, po których możemy określić, że związek jest toksyczny, to:

  • kłamstwa — toksyczny partner kreuje swój wizerunek, tak aby uznawać siebie za bezbłędnego. Kłamie, aby nie zaburzyć tego wizerunku. 
  • kłótnie — Partner bywa agresywny, rzuca wyzwiskami, przez co prowokuje kłótnie,
  • niskie poczucie własnej wartości — partner, umniejszając twoje zalety i atrakcyjność, sprawia, że, ofiara czuje się niedowartościowana i nie warta czegoś lepszego, 
  • brak więzi emocjonalnej — toksyczny partner nie chce dzielić się z osobą poszkodowaną swoim życiem,
  • wywoływanie poczucia winy — wina za wszystkie niepowodzenia spadają na ofiarę toksycznego związku,
  • uczucie samotności — ofiara nie otrzymuje wsparcia, mimo bycia w związku samodzielnie rozwiązuje problemy i organizujesz wspólne życie.

Powyżej wymienione objawy są najbardziej charakterystyczne dla toksycznego związku. Istnieją jeszcze inne, równie ważne objawy, które powinny dać nam do myślenia, w momencie gdy występują one coraz częściej. Są to m.in.:

  • zazdrość (zwykle nieuzasadniona)
  • ciągła kontrola (brak prywatności)
  • obwinianie (obarczanie winą za wszystko)
  • umniejszanie (ignorowanie sukcesów, lekceważenie)
  • brak szacunku (również w towarzystwie)
  • ingerowanie we wszystko, co robi i o czym decyduje partner (m.in. kwestie wyglądu czy ubioru)
  • manipulacje (szantażowanie, intrygi).

Jeżeli znajdujemy się często w sytuacjach, w których takie objawy występują, powinniśmy jak najszybciej zakończyć taki związek. Nigdy nie powinniśmy pozwalać traktować się w sposób, na który nie zasługujemy. Musimy pamiętać, że to my powinniśmy być, w takim momencie, dla siebie priorytetem. 

Narcystyczne osoby tworzą toksyczne związki

Osoby, posiadające cechy osobowości narcystycznej tworzą toksyczne związki. Głównie przez fakt, że żywią się uwagą i podziwianiem ich samych. Osoby, o tego typu osobowości czują ogromną potrzebę jednoczenia sobie ludzi i sprawienia, by otaczający ich ludzie czcili ich wyższość. Ciężko określić czy robią to świadomie, ale osoby narcystyczne mogą celowo poniżać się za twoje sukcesy, umniejszać twoim osiągnięciom lub zaletom. Osoby o takiej osobowości nie potrafią przyznać się do błędu i popełnionej winy. Wierzą, że nigdy ich nie popełniają. 

Ciężko określić czy osoby o takiej osobowości, są świadomi tego, co robią. Jednak jeżeli jesteś w sytuacji, w której dana osoba sprawia, że czujesz się źle sam ze sobą – musisz jak najszybciej zdystansować się od tej osoby i podjąć kroki, aby zakończyć tą toksyczną relację. Musisz mieć zawsze na uwadze, że twoje zdrowie psychiczne, poczucie wartości i godność musi być dla Ciebie na pierwszym miejscu!

Jak zakończyć toksyczny związek?

Toksycznej relacji niestety nie da się naprawić. Jeśli partner świadomie i z pełną premedytacją lekceważy potrzeby partnera i nagminnie stosuje wszelkiego rodzaju przemoc – fizyczną czy emocjonalną, nie będzie zależało mu na uzdrowieniu związku. Taki związek należy jak najszybciej zakończyć.

Zakończenie toksycznej relacji nie należy do najłatwiejszych. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że osoba była poddawana długotrwałym wpływom. W rezultacie jej poczucie wartości i pewność siebie zostały obniżone, a on sam w pewnym sensie uzależnił się od toksycznego partnera. Najważniejszym krokiem jest zdanie sobie sprawy, że tworzona relacja nie jest zdrowa. Warto jest także zapewnić sobie wsparcie bliskich osób, a jeśli będzie taka konieczność – odpowiednich służb. Często zdarza się, że toksyczny partner stara się utrudnić zakończenie relacji, dlatego warto skorzystać z pomocy innych i znaleźć bezpieczne miejsce, w którym będzie można się schronić.

Życie po toksycznym związku

Toksyczny związek pogłębia bezradność, zmniejsza pewność siebie i poczucie własnej wartości, wpędza w poczucie winy, sprawia, że jesteśmy niepewni własnych myśli i uczuć. Powrót do siebie po okresie, w którym marginalizowane lub niszczono wszystko, co było dla nas wartościowe, może być wymagający. W tym czasie warto skoncentrować się na sobie i zadbać o własne potrzeby. Powrót do siebie to nie tylko wzięcie odpowiedzialności za swój stan, lecz także znalezienie sensu i celu w nowych lub porzuconych aktywnościach. Może okazać się, że w tym celu będzie potrzebna pomoc specjalisty, dzięki którego na nowo odbudujemy swoją pewność. W takiej sytuacji warto pomyśleć o psychoterapii, która bez wątpienia pomoże w odnalezieniu celu i stawianiu kroków ku nowej, lepszej przyszłości.

Zerwanie z toksycznym partnerem, który tłamsił przez długi czas, jest wielkim wyzwaniem. W Strefie Myśli współpracujemy ze specjalistami, którzy z empatią i zrozumieniem podchodzą do każdego problemu naszych pacjentów. Jeśli czujesz, że jesteś ofiarą toksycznej relacji i potrzebujesz pomocy lub szukasz pomocy dla swoich bliskich, umów się na spotkanie poprzez system zapisów online, kontakt mailowy: recepcja@strefamysli.pl lub telefoniczny: 22 490 44 12.

Rozstanie to trudny moment w życiu. Często wiąże się z trudnymi emocjami, ponieważ nagle z życia znika ktoś, kto do tej pory był bardzo ważny. Jest to pewnego rodzaju strata, która wiąże się z żałobą. Czasami potrzeba czasu, żeby przejść przez wszystkie etapy rozstania. Jaki jest zatem proces gojenia złamanego serca i jak poradzić sobie po rozstaniu?

Doświadczenie straty w życiu każdego człowieka jest nieuniknione. Traci się przyjaciół, znajomych, utracić można miłość, rozpaść może się małżeństwo, zakończyć związek, z którym wiązało się nadzieje. Bez względu na to, jak długo trwał związek oraz kto podjął decyzję o rozstaniu, utrata bliskiej osoby może powodować ogromny ból emocjonalny. Jest to naturalne. Rozpacz po rozstaniu charakteryzuje się pewnymi etapami. Przez fazy rozstania przechodzą zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Ich przejście i pozwolenie sobie na przeżywanie emocji pozwoli odzyskać równowagę emocjonalną i pójść z życiem naprzód.

Elizabeth Kubler-Ross przedstawiła pięć etapów żałoby, jakich doświadczamy po śmierci bliskiej osoby. Przez te same fazy możemy przechodzić na skutek utraconego związku, który także wiąże się ze stratą ważnej dla nas osoby.

1. Szok i zaprzeczanie

Zaprzeczenie w początkowych etapach rozstania jest naturalną reakcją na trudną wiadomość. Rozstanie dla większości wiąże się z czymś nieprzyjemnym. Dlatego organizm stosuje mechanizm obronny, jakim jest zaprzeczenie. Dzięki temu może chronić naszą psychikę przed zbyt trudnym do zniesienia doświadczeniem, na które nie jesteśmy przygotowani czy wobec którego czujemy się słabi, bezsilni.

2. Gniew

Kiedy szok i zaprzeczanie mijają, powoli dociera do nas, że rozstanie to naprawdę realna sytuacja. W tym momencie może pojawić się gniew, złość czy też wściekłość. I są to jak najbardziej naturalne emocje, które towarzyszą rozstaniu. W tej fazie rozstania często także próbujemy znaleźć winnego zaistniałej sytuacji. W rezultacie możemy obwiniać siebie lub kogoś innego, a także w tę stronę kierować swoją złość. To normalne, bowiem złość może także maskować smutek czy lęk, które na tym etapie są niezwykle trudne w przeżywaniu.

3. Negocjacje

Kiedy zrozumiemy, że gniew nie jest w stanie rozwiązać naszego problemu czy też przywrócić utraconej relacji, przechodzimy do kolejnego etapu żałoby po rozstaniu. Faza negocjacji jest próbą targowania się z partnerem, sobą, losem, bliskimi, itd. Niesie to nadzieję, że dzięki naszem staraniom uda się nam przywrócić to, co utracone.

4. Przygnębienie i depresja

Kolejna faza jest najsilniejszym, ale też bardzo potrzebnym etapem rozstania. Tutaj rozstanie jawi się w naszej świadomości jako coś nieuchronnego i oczywistego. Powoli zaczynamy godzić się z tą sytuacją, jednak wciąż pojawiają się trudne emocje. Odczuwamy smutek, rozpacz, pustkę, bezsilność i bezradność. Ważne jest, żeby nie tłumić i spychać tych emocji, a dać sobie przestrzeń i pozwolić sobie na ich przeżywanie. Etap przygnębienia i depresji jest czasem refleksji nad tym co zostało utracone, nad własnym życiem i nad samym sobą. Jest to czas na opłakiwanie związku.

5. Akceptacja

Akceptacja stanowi ostateczny etap przepracowywania straty. Kiedy już doświadczymy gniewu, bezsilności i smutku, z czasem intensywny smutek powinien stopniowo tracić na sile i ustępować miejsca coraz bardziej neutralnemu stanowi. Istotne jest to, że akceptacja nie oznacza zapomnienia o utraconej relacji, obojętności wobec osoby, z którą się rozstaliśmy lub o braku tęsknoty za tym, co było. Możemy tęsknić i odczuwać żal. Jednakże, na tym etapie nie odczuwamy już silnych, niekontrolowanych emocji związanych ze stratą. Również przestajemy już obwiniać siebie i innych o przyczynę rozstania. Jest to zatem dobry czas na stopniowe posuwanie się naprzód i odbudowywanie swojego życia. Na przywracanie elementów, których być może zabrakło w związku, takich jak pielęgnowanie przyjaźni, hobby czy wyznaczanie nowych celów.

Przejście wszystkich etapów żalu po rozstaniu nie zawsze się udaje. Niektórzy zatrzymują się w momencie gniewu i zawiści do drugiej osoby lub smutku i rozpaczy. To nie pozwala im zakończyć relacji, emocjonalnie cały czas są związani z osobą, która odeszła. To utknięcie może trwać latami i nie pozwala na budowanie nowych dobrych relacji. Czasem potrzeba pomocy specjalisty, który pomoże w przejściu przez wszystkie etapy żałoby po rozstaniu.

Jeśli czujesz, że twoja strata była dla ciebie bolesna i bardzo cierpisz lub zatrzymałeś się na którymś etapie i chcesz przejść dalej przez cykl rozpaczy, psychoterapia może ci w tym pomóc. W naszej poradni pomagamy poradzić sobie z różnymi stratami. Psychoterapia po rozstaniu, po rozwodzie, po śmierci bliskiej osoby pomaga poradzić sobie z często zalewającymi uczuciami smutku, żalu, gniewu i niesprawiedliwości. Jeśli chcesz zarezerwować termin, możesz to zrobić poprzez przez system zapisów online, kontakt mailowy: recepcja@strefamysli.pl lub telefoniczny: 22 490 44 12.

Związek powinien być przede wszystkim źródłem szczęścia i miłości. Niestety, czasami wiąże się z zupełnie innymi uczuciami. W rezultacie staje się źródłem frustracji, a my coraz częściej zaczynamy myśleć o jego zakończeniu. Decyzja o rozstaniu jest bardzo trudna. Jednak, gdy związek staje się źródłem cierpienia i silnego, wewnętrznego napięcia, strachu i innych negatywnych emocji, rozstanie może być najlepszą decyzją.

Jak zakończyć związek?

Zakończenie związku nie należy do najłatwiejszych decyzji. Bez wątpienia rozstanie nigdy nie jest komfortową chwilą w życiu dwojga ludzi, których jeszcze do niedawna bardzo wiele łączyło. Zazwyczaj po rozstaniu pojawiają chwile gorszego samopoczucia czy uczucie pustki. To normalne! Jak zakończyć relację, kiedy podejmiemy decyzję o rozstaniu?

Przede wszystkim nie warto działać pod wpływem impulsu. Jeśli podjęliście decyzję o zakończeniu związku, dobrze jest odczekać jeszcze chwilę, aby silne emocje mogły opaść. Dzięki temu będziemy mogli poprowadzić dojrzałą rozmowę z partnerem – bez awantur, kłótni i obwiniania się wzajemnie. Podczas rozstania warto jest kierować się empatią. To trudna chwila dla obojga partnerów. Pary, które rozstają się w gniewie, z perspektywy czasu nie żałują samego rozstania, a sposobu w jaki do niego doszło. Tak naprawdę chcąc zranić drugą osobę, najbardziej możemy zranić samych siebie.

Ponadto, sama rozmowa z partnerem nie musi być długa. Jednak dobrze jest, aby odbywała się we właściwym miejscu i czasie. Okoliczności muszą dawać możliwość swobodnej rozmowy.

Warto mieć na uwadze także to, że czasami ludzie są w stanie nawet groźbami bronić się przed zerwaniem. Taką osobę trzeba uspokajać i troszczyć się o nią w razie konieczności, ale nie może mieć to wpływu na ostateczną decyzję. Ta powinna się opierać wyłącznie na zgodzie z własnym sumieniem.

Jak zakończyć długoletni związek?

Niewątpliwie partnerom, którzy spędzili ze sobą stosunkowo krótki czas, łatwiej jest się rozstać, niż tym, którzy są ze sobą od wielu lat. Kwestia tego jak zakończyć związek np. po 4 latach związku, jest zupełnie inna niż kiedy nasz związek trwał zaledwie kilka miesięcy. W takiej sytuacji warto zacząć od szczerej rozmowy i wspólnie zadecydować o rozstaniu. Czas, który spędziliście razem, na pewno niesie za sobą także pozytywne wspomnienia. Trudno więc byłoby wyrzucić ze swojego życia kogoś, kto był w nim wiele lat, ot tak – z dnia na dzień.

Bez wątpienia, podczas rozstania pojawią się przykre emocje. Jednak smutek i żal to coś innego, niż gniew i złość. Dlatego warto zadbać o to, aby ograniczyć je do minimum. Rozstania w złości są o wiele cięższe do zniesienia. Jeśli czujecie, że musicie coś z siebie wyrzucić, lepiej postawić na konstruktywną złość. Pozwólcie sobie na odczuwanie przykrych emocji, ale nie obwiniajcie za nie partnera. Choć takie sytuacje są trudne, można przejść przez nie razem. Kto wie, może za kilka lat, kiedy każdy ułoży już sobie życie, narodzi się z tego piękna przyjaźń? Najgorsze co można zrobić, to odciąć się, zamrozić i zostawić osobę cierpiącą samą.

Jak zakończyć związek na odległość?

Jeśli chodzi o zakończenie związku na odległość, zasady są takie same, jak podczas każdego rozstania. Najgorsze, co można zrobić, to po prostu zniknąć. Oddalić się, przestać się angażować. Podczas gdy dzieliła was pewna odległość, wciąż przeżywaliście wzloty swojej relacji. Jeśli podjęliście już decyzję o rozstaniu, warto spróbować zrobić to na żywo. Raczej należy unikać zerwania przez SMS. Jeśli jednak nie jesteście w stanie spotkać się i porozmawiać w cztery oczy, możecie skorzystać z wideo rozmowy. Podczas niej należy pamiętać o szczerości. Powiedzcie swojemu partnerowi wprost, dlaczego podjęliście taką decyzję. Mówcie to, co myślicie, zachowując przy tym delikatność i unikając wyświechtanych zwrotów. Bez zbędnego przedłużania i dawania fałszywej nadziei.

Jak zakończyć toksyczny związek?

Jeśli chodzi o zakończenie toksycznej relacji, sprawa jest nieco bardziej skomplikowana. W tej sytuacji przyda się odpowiednie zaplecze, chociażby w postaci bliskich, wspierających nas osób. Jeśli sprawa jest bardzo poważna, może okazać się, że będzie potrzebna pomoc odpowiednich instytucji. Warto także pomyśleć o zorganizowaniu miejsca, do którego będziecie mogli się udać po odejściu od toksycznego partnera. Dzięki temu wzmocnicie przekonanie, że tym razem ucieczka ku wolności zakończy się sukcesem. Jednak zanim uda się to zorganizować, konieczne jest uświadomienie sobie problemu. Warto jest zastanowić się, czego oczekujecie od relacji i jaki powinien być udany związek, a następnie skonfrontować to z rzeczywistością. Jeśli nie czujecie się kochani przez partnera, powinniście skupić się na sobie i zrezygnować z oddania osobie, która tego nie docenia.

Kiedy zakończyć związek?

Związek dwojga ludzi składa się z kilku etapów i zmienia się na przestrzeni lat. Czasem może okazać się, że mimo romantycznych początków i namiętnych uniesień, nie ma on nic więcej do zaoferowania. Zazwyczaj sygnały świadczące o tym, że związek nie ma przyszłości pojawiają się już stosunkowo wcześnie. Kiedy opadną pierwsze namiętności i w relacji pojawi się obojętność, warto usiąść i zastanowić się nad tworzoną relacją. Także pojawiające się osamotnienie w związku jest sygnałem, że zaczyna dziać się coś niedobrego.

Związek powinien być budowany na obustronnym szacunku. Jego brak jest sygnałem, którego nie należy lekceważyć. Jeśli zauważycie symptomy, które wzbudzają waszą niepewność co do relacji z partnerem, warto zastanowić się na nią głębiej. Czy spełnia wasze oczekiwania? Czy czujecie się w niej szczęśliwi? Jeśli nie, co sprawia, że tak się dzieje? Być może doświadczacie trudności, ale obydwoje jesteście gotowi pracować nad nimi. W związku z tym najprawdopodobniej uda wam się naprawić relację. Jednak, jeśli jedno lub obydwoje z was nie wyraża chęci do pracy nad związkiem – bardzo prawdopodobne, że to, co was połączyło to chwilowe zauroczenie, które się wypaliło.

To, co odróżnia przemoc od konfliktu, to znacząca przewaga jednej osoby nad drugą. W rezultacie jedna ze stron traci zdolność do samoobrony. Przemoc psychiczna jest to intencjonalne działanie osoby, która chce kontrolować i podporządkować sobie zachowanie drugiego człowieka. Narusza prawa osobiste oraz powoduje ból i cierpienie.

Przemoc psychiczna

Przemoc psychiczna jest formą długotrwałego znęcania się nad drugą osobą. W świetle prawa jest traktowana jak przestępstwo. Przemoc psychiczna może przyjmować różne formy, takie jak:

  • groźby
  • wyzwiska
  • manipulacja
  • szantaż
  • upokorzenia
  • publiczne uszczypliwości
  • karanie przez wycofywanie zainteresowania, miłości, uczuć, szacunku
  • wszystkie działania mające na celu obniżenie wartości drugiej osoby.

Do przemocy psychicznej zalicza się także ciągłą agresję słowną, lekceważenie drugiej osoby, traktowanie jej z pogardą. Ponadto, wywieranie wpływu i presji, wymuszanie podporządkowania (też w komunikacji, tj. przerywanie, odmowa rozmowy), a także nadmierne kontrolowanie życia ofiary również zalicza się do form tego rodzaju przemocy. Agresor może także starać się uzależniać ofiarę od siebie, np. poprzez zabieranie jej pieniędzy, przejmowanie jej korespondencji, izolowanie od innych aż do pełnej inwigilacji jej życia.

Przemoc psychiczna w związku

Chociaż statystyki pokazują, że kobiety częściej stają się ofiarą przemocy psychicznej w związku, dotyczy ona także mężczyzn. Bez względu na to, kto jest jej ofiarą, wiąże się ona z poważnymi skutkami.

W przypadku związku z toksycznym partnerem, który stosuje przemoc psychiczną, bardzo często pojawia się próba kontroli i odizolowania partnera od innych ludzi. Agresor bardzo często próbuje doprowadzić do odcięcia ofiary od innych, chce też kontrolować każdy aspekt jej życia – nie tylko z kim się spotyka, ale też gdzie idzie, kiedy wróci, z kim rozmawia przez telefon czy kontaktuje się za pośrednictwem Internetu.

Dodatkowo często pojawia się patologiczna zazdrość, przez co ofiara zaczyna być oskarżana o zdrady. To zjawisko często bywa bagatelizowane i racjonalizowane. Silne wciąż jest przekonanie, że jeśli ktoś jest zazdrosny to znaczy, że kocha i mu zależy. W ten sposób bardzo łatwo jest nieświadomie pozwolić na kolejne przesuwanie granic aż do kompletnego osaczenia.

Ofiara przemocy psychicznej w związkach może też doświadczać ciągłej manipulacji i szantażu, który ma na celu wymuszać na niej określone zachowania. Dochodzi do tego ciągłe obniżanie samooceny, która w rezultacie doprowadza do przekonania, że na nic lepszego się nie zasługuje i tkwienia nadal w toksycznej relacji.

Przemoc psychiczna pod maską

Przemoc psychiczna znacznie częściej jest mniej oczywista do rozpoznania niż fizyczna, ponieważ często sprawcy uciekają się do różnych, zawiłych sposobów stosowania przemocy. Zakamuflowana przemoc może przejawiać się poprzez:

  • ograniczanie kontaktów towarzyskich ofiary, pod pretekstem, że jej przyjaciele nie są jej godni lub są głupi (należy rozróżnić sytuacje, gdy partner zwraca uwagę na szkodliwe relacje w naszym życiu, np. zauważa, że nasz kolega spędza z nami czas jedynie wtedy, gdy upijamy się lub zażywamy razem inne substancje i namawia nas do tego – wtedy jest to wyrazem troski, a nie przemocy)
  • czytanie wiadomości pod pretekstem, że nie powinniśmy mieć przed sobą żadnych tajemnic,
  • notorycznie wyśmiewanie wyglądu po to, abyśmy wzięli się za siebie i byli chudsi/grubsi/piękniejsi,
  • krytykę działania z uśmiechem na ustach, dając do zrozumienia, że agresor wie lepiej, jak zrobić daną rzecz,
  • gaslighting, czyli wmawianie choroby psychicznej.

 Co zrobić, jeśli jesteś ofiarą przemocy psychicznej?

W przypadku przemocy psychicznej najważniejsza jest szybka reakcja. Choćby jedna myśl, mówiąca, że tak nie powinno być, jest ważna. Należy jej słuchać i natychmiast zgłosić się po pomoc. Udzielić jej może psycholog, ale warto jest zadzwonić także na infolinię Centrum Kryzysowego. Można także skorzystać z ogólnopolskiego telefonu dla ofiar przemocy w rodzinie. Dzwoniąc pod nr 800-120-002 można uzyskać wsparcie, pomoc psychologiczną oraz informacje o możliwościach uzyskania pomocy najbliżej miejsca zamieszkania.

Ofiary przemocy psychicznej często zmagają się z wieloma problemami natury psychicznej. W tej sytuacji warto jest pomyśleć nad procesem terapii indywidualnej, podczas której ofiara może odbudować na nowo zdrowie psychiczne. Ponadto podczas terapii może odnaleźć w sobie siły, dzięki którym będzie w stanie uniezależnić się od sprawcy. Wszystko to pomoże w przywróceniu równowagi życiowej i rozpoczęciu nowego życia – z dala od oprawcy.

Przemoc psychiczna jest niezwykle delikatnym problemem, z którym walka wymaga specjalistycznej pomocy. W Strefie Myśli współpracujemy ze specjalistami, którzy z empatią i zrozumieniem podchodzą do każdego problemu naszych pacjentów. Jeśli czujesz, że jesteś ofiarą przemocy psychicznej i potrzebujesz pomocy lub szukasz pomocy dla swoich, bliskich umów się na spotkanie poprzez przez system zapisów online, kontakt mailowy: recepcja@strefamysli.pl lub telefoniczny: 22 490 44 12.

Wydaje się, że każdy związek z biegiem czasu musi zmierzyć się z jakimiś problemami. Z czasem, kiedy pierwsze zauroczenie minie, mogą pojawić się problemy z komunikacją czy zaufaniem. Pojawiające się kłopoty mogą nasilać się jeszcze bardziej, gdy trwamy w związku na odległość. Jak radzić sobie z nimi, aby wzmocnić naszą więź z partnerem? Jak mądrze rozwiązywać problemy w związku?

Problemy w związku

Chociaż związek dwojga ludzi niesie ze sobą wiele pozytywnych aspektów, stanowi także źródło nieporozumień. Osoby tworzące związek często mają odmienne osobowości oraz przyzwyczajenia, co sprzyja pojawianiu się zgrzytów i konfliktów pomiędzy nimi. Ponadto, gdy minie okres romantycznych uniesień, może okazać się, że nasz partner nie jest tak idealny, jak wydawało się na początku. Z pewnością, gdy się z biegiem czasu pojawia się rutyna, może wpływać na występowanie kłopotów w związku.

Problemy w związku mogą mieć też dużo poważniejsze przyczyny. Czasem źródłem problemów staje się zdrada, notoryczne nadużywanie zaufania, nałóg, brak odczuwania przyjemności seksualnej, trudności związane z pojawieniem się i wychowaniem dzieci lub złe relacje z teściami.

Bez względu na źródła pojawiających się problemów w związku, zazwyczaj da się je rozwiązać. Wystarczy odrobina chęci i zaangażowania dwóch stron. W rezultacie pojawiające się kłopoty można bardzo szybko zażegnać i umocnić związek.

Problemy z komunikacją

Komunikacja w związku zmienia się w miarę upływu czasu jego trwania. Dzieje się tak dlatego, że do tej pory zdążyliśmy już poznać głębiej naszego partnera. Wiedza, jaką zgromadziliśmy na temat partnera oraz jego rodziny często bardzo przeszkadza w komunikacji, ponieważ:

  • słowa wypowiedziane podczas kłótni, pod wpływem emocji, są często krzywdzące, raniące, poniżające
  • w kłótniach wykorzystywana jest wiedza o sposobie komunikacji w rodzinie partnera
  • porównujemy związek do funkcjonowania w relacjach z rodzicami, rodzeństwem
  • jako wzór do naśladowania traktujemy doświadczenia ze swoich rodzin oraz komunikację między rodzicami
  • pojawia się tęsknota za pierwszymi fazami związku, w których budowaliśmy wzajemne oczekiwania.

Te oraz inne, bardziej indywidualne czynniki, sprawiają, że nie słuchamy się nawzajem. Zamiast tego oskarżamy, o krzywdzenie nas, obarczanie winą za kłótnie i nieprozumienia. Nie słuchamy partnera, bo „wiemy”, co ma on na myśli. Oczekujemy, że partner sam domyśli się co zrobić lub nie, aby nas nie ranić. W takiej sytuacji należałoby naprawić komunikację w naszym związku. Następnie należy oddzielić oczekiwania wynikające ze swoich doświadczeń – szczególnie z rodzicami, bliskimi od możliwych od uzyskania w związku. Kolejnym krokiem jest nauka słuchania co mówi partner, bez oceniania go, krytykowania oraz bez czucia się przez niego krytykowanym czy ocenianym.

W dobrej komunikacji biorą udział dwie osoby. Nie można jej uzyskać jednoosobowo. Zawsze jest mówca i słuchacz – wymiennie. Nie można zbudować dobrej komunikacji, gdy jest dwóch mówców jednocześnie.

Problemy z zaufaniem

Najczęściej brak zaufania wynika z obawy, że stracimy partnera na rzecz kogoś innego. Kogoś, kto może okazać się lepszy, ciekawszy, bardziej atrakcyjny niż my. Problemy z zaufaniem wynikają często z niskiego poczucia własnej wartości, lęku i niepewności. Mogą prowadzić do poważnych problemów w związku, jeśli działania naprawcze nie zostaną podjęte na czas. W związku z tym brak zaufania może doprowadzić do zerwania związku.

Rozpoczynając pracę nad budowaniem zaufania w związku, koniecznie trzeba zadbać o zdrową komunikację, ponieważ niezbędne jest wspólne omówienie tego problemu. W takiej rozmowie przede wszystkim trzeba pamiętać, że oboje jesteście częścią tego samego zespołu. Wspólnie możecie poszukać rozwiązania, w którym każdy może wnieść coś ze swojej strony, aby zbudować i umocnić zaufanie do siebie. Może się również zdarzyć, że osoba, która nie ufa drugiej stronie, będzie musiała wykonać pracę nad sobą, aby wzbudzić pewność siebie i poprawić swoje poczucie własnej wartości, a także rozwiązać nieprzepracowane problemy z przeszłości.

Zaufanie do partnera to proces, w który musisz się angażować przez całe życie. Gwarantuje ono poczucie bezpieczeństwa między partnerami, które jest podstawą silnych relacji opartych na miłości.

Kłopoty w związku na odległość

Te i inne kłopoty w związku mogą nasilać się szczególnie, gdy partnerów dzieli duża odległość. Choć ludzie potrafią tworzyć udane związki na odległość, stają w ten sposób przed większymi wyzwaniami niż inne pary. Po pierwsze, w takim związku często brakuje bliskości, obecności drugiej osoby. Wiąże się to także ze zwiększonym poczuciem osamotnienia u partnerów.  Im mniejsza odległość dzieli partnerów, tym lepiej – daje to więcej możliwości bliskiego kontaktu i częstszych spotkań niż wówczas, gdy partnerzy mieszkają w bardzo oddalonych od siebie miejscowościach czy nawet w różnych krajach lub na innych kontynentach. Po drugie, będąc w związku na odległość, możemy mieć złudne poczucie, że dobrze poznaliśmy drugą osobę. Może okazać się, że górę w relacji bierze wyobrażenie o drugiej osobie, nie zaś faktyczna znajomość jej charakteru, łącznie z wadami. Partnerzy żyjący w wieloletnich związkach na odległość nierzadko przeżywają rozczarowanie, spędzając ze sobą później cały czas.

W przypadku związku na odległość bardzo ważne są szczerze rozmowy, a także lojalność i zaufanie. Podstawą jest szczerość, budowanie zaufania i konsekwentne trzymanie się wspólnych postanowień. Czas, który spędzacie razem wykorzystajcie maksymalnie i poświęćcie go tylko dla siebie.

Jak rozwiązywać problemy w związku?

Jeśli stoicie w obliczu rodzących się problemów i obydwoje macie chęci, by im przeciwdziałać, jesteście na najlepszej drodze! Przed wami wspólna, szczera rozmowa i poszukiwanie najlepszych rozwiązań. Prawdopodobnie w ten sposób uda się wam rozwiązać dręczące was kłopoty. Jednak, gdy problemy w związku, zaburzone zaufanie czy komunikacja trwają wiele lat, trudno wznieść się nad emocje i urazy. Warto wtedy pomyśleć nad skorzystaniem z terapii par. Prowadzący ją terapeuta pomoże wam rozpoznać, a następnie przepracować błędy. Pomoże także odbudować komunikację oraz stworzyć nowy sposób rozwiązywania problemów w związku.

W Strefie Myśli oferujemy spotkania z terapeutami, specjalizującymi się w terapiach związkowych. Nasze doświadczenia pokazują, że z pomocą specjalisty można zażegnać wiele problemów, a także umocnić związek. Jeśli czujesz, że chciałbyś otrzymać specjalistyczną pomoc, umów się na spotkanie poprzez przez system zapisów online, kontakt mailowy: recepcja@strefamysli.pl lub telefoniczny: 22 490 44 12.