Monthly Archives: marzec 2021

I znowu lockdown. Życie, choć dla większości od dawna już nie jest „normalne”, teraz znów „staje na głowie”: praca z domu, szkoła z domu, zakupy z domu, święta w domu… To taki moment, kiedy określenie „nie jest łatwo” nie jest już wystarczające, a to co czujesz to mieszanka znużenia, frustracji, fizycznego i psychicznego zmęczenia. Jest w tym wszystkim jedna dobra wiadomość – to co z tym zrobisz, jak spędzisz ten czas, w dużej mierze zależy od Ciebie. Współtworzysz atmosferę tego czasu wraz z innymi domownikami (a jeśli domownikami są dzieci, to Ty de facto nadajesz jej kształt).
Wykorzystaj ten moment, żeby zastanowić się, co tak naprawdę dla Ciebie może oznaczać „home office” oraz co możesz zrobić, żeby to co czeka Ciebie i Twoją rodzinę w najbliższych dniach było nie tylko „do zniesienia”, ale było budujące i wzmacniające dla Was wszystkich.

Wszyscy to odczuwamy

Epidemia koronawirusa tak naprawdę zmusiła większość osób do zmiany sposobu pracy. Restauratorzy wydają posiłki na wynos, nauczyciele opanowują nowe technologie do komunikacji z uczniami, pracownicy biurowi żegnają się z biurem i przenoszą swoją pracę do domu. Fakt, są tego plusy: zaoszczędzasz trochę czasu na dojazdach, przemieszcając się między pokojami lub między własnym biurkiem a łóżkiem, ale faktem jest też to, że pomimo wielkiej wygody, jaką jest możliwość pracy z domowego biura, praca zdalna niesie za sobą konsekwencje w sferze fizycznej i psychicznej. Większości z nich sama już pewnie doświadczyłaś. Jak je minimalizować?

Wpływ pracy zdalnej na człowieka

Mniej się ruszasz, więcej siedzisz lub raczej ukrywasz się przed pozostałym członkami rodziny, wyszarpując czas na pracę. O ergonomii domowego miejsca pracy nawet nie wspominając… Nic dziwnego, że fizycznie możesz czuć się gorzej. Jesteś zmęczona a do tego możesz otrzymywać realne sygnały z ciała, takie jak: ból karku, szyi, ramion, ból kręgosłupa, problemy z ostrością widzenia. Praca zdalna w połączeniu z trwającą epidemią wymusza na nas zbyt długotrwałe przebywanie w domu. Czy zauważyłaś że ostatnio częściej boli Cię głowa? Brak możliwości przebywania na świeżym powietrzu oraz stres, który odczuwasz mogą przyczynić się do pojawiania się bólów głowy czy migren. Jeśli przybyło Ci ostatnio kilka dodatkowych kilogramów, to na ogół również skutek mniejszej ilości ruchu, a także zmiany sposobu odżywiania – paradoksalnie pracując z domu możesz mieć mniej czasu na przygotowanie wartościowego posiłku i spokojne jego spożycie.

Home office i izolacja a zdrowie psychiczne

Bez względu na to, czy mieszkasz sama, czy poza swoją pracą zdalną ogarniasz też szkołę zdalną swoich dzieci, zbyt długa wymuszona „zolacja nie pozostaje bez wpływu na Twoją kondycję psychiczną. Masz gorszy nastroj, odczuwasz drażliwość i zmęczenie, wzrasta poziom stresu w Twoim organizmie. To trudny czas, a więc i lista konsekwencji dla naszego zdrowia psychicznego niestety jest dość długa. W związku z przedłużającą się izolacją może wzmagać się poczucie lęku o zdrowie swoje i bliskich, jak i o stałość Twojego zatrudnienia. Odnotowuje się występowanie zaburzeń depresyjnych, zaburzeń snu, a także różnorodnych cech zespołu stresu pourazowego.

Home office – organizacja pracy i domowego biura

Praca zdalna w lockdownie to sytuacja, kiedy zapewne porady z internetowych poradników  zamiast pomagać coraz bardziej irytują Cię poziomem ogólności i tym, że kompletnie nie przystają do otaczającego Cię chaosu i zmęczenia, które odczuwasz. Oczywiście, jest kilka porad, które możesz sprawdzić – być może coś będzie dla Ciebie nowe i jeszcze czegoś nie wypróbowałaś.

Oto kilka z poradnikowych zasad:

  • Wydziel strefę swojej pracy. Warto zadbać o spokojne miejsce, które będzie przeznaczone do wykonywania pracy. Utrzymuj w nim porządek, dzięki temu łatwiej będzie Ci skupić uwagę na wykonywanych zadaniach. Zadbaj o to, żeby przestrzeń do pracy nie mieszała się z miejscem, w którym możesz odpocząć i się zrelaksować.
  • Wspólnie z innymi domownikami ustal harmonogram dnia. Dzięki temu pozostali domownicy dowiedzą się, jaki czas w ciągu dnia przeznaczasz na pracę.
  • Jasno wyrażaj swoje potrzeby. Pamiętaj o swoich potrzebach i ich realizacji. Nie bój się powiedzieć „nie”.
  • Zrób sobie przerwę. Pamiętaj o tym, że każda praca, niezależnie od tego, w jakim miejscu ją wykonujesz, wymaga przerw. Jeśli chcesz efektywnie pracować, zadbaj o to, aby raz na jakiś czas wstać od komputera i rozprostować kości.
  • Zadbaj o kontakt z innymi. Kontakt z drugim człowiekiem sprzyja dobremu zdrowiu psychicznemu, dlatego nawet jeśli nie fizycznie, umów się choćby na rozmowę telefoniczną z przyjaciółką.

Słuchaj siebie i poproś o pomoc

Lockdown to taki moment, w którym przede wszystkim musisz wsłuchać się w siebie – nikt inny jak Ty sama nie wymyśli lepiej sposobów, które pomogą Tobie i Twojej rodzinie odnaleźć się w tej  trudnej codzienności. Nie bój się prosić o pomoc. Jeśli czujesz, że to co dzieje się dookoła trwa już dla Ciebie zbyt długo i wpływa negatywnie na Ciebie i/lub Twoją rodzinę, zawsze możesz skorzystać z pomocy psychologicznej. Możesz umówić się na spotkanie z psychoterapeutą online lub w gabinecie – jeśli chciałabyś wyjść z domu i złapać oddech, gabinety psychologiczne w większości są otwarte i możesz umówić się na wizytę w poradni. Nasi terapeuci są dostępni dla klientów zarówno online, jak i stacjonarnie. Aby umówić wizytę, zadzwoń: 22-490-44-12 lub zarezerwuj termin przez system zapisów online. Zapraszamy!

Większą część naszego życia spędzamy w pracy, jednak trudno jest nam skupić się na powierzonych obowiązkach i dawać z siebie 100%, kiedy samo przyjście do siedziby firmy powoduje wzrost napięcia, szybsze bicie serca i ucisk w żołądku. Nieustanny stres i niechęć do współpracowników to tylko przykładowe przyczyny zaniedbywania obowiązków, dlatego tak ważna jest atmosfera pracy, w jakiej przychodzi nam wykonywać powierzone zadania. Atmosfera w pracy wiąże się zazwyczaj ze sposobem zarządzania organizacją. W przypadku, gdy w pracy panuje dobra, przyjazna atmosfera, zdecydowanie pozytywnie wpływa ona na pracowników, dzięki czemu ich efektywność wzrasta. Jednak jeśli w naszej pracy panuje napięta atmosfera, niesie ona za sobą szereg negatywnych skutków wpływających na wiele aspektów naszego życia.

Atmosfera w pracy

Atmosfera w pracy jest ściśle związana ze sposobem zarządzania w organizacji. Wpływ na nią ma zarówno podejście pracodawców, przełożonych, jak i współpracowników. To oni tworzą atmosferę tego miejsca i wpływają na naszą motywację do działania, chęć przychodzenia do pracy i wykonywania swoich obowiązków. Dobrą atmosferę w pracy można określić jako powodującą, że pracownicy chętnie przychodzą do swojego miejsca zatrudnienia. Przejawia się przede wszystkim tolerancją wśród załogi, pozytywnymi relacjami wśród pracowników oraz między pracownikami a kierownictwem. Charakterystyczne dla przyjaznej atmosfery są takie elementy jak współpraca, poczucie sprawiedliwości, równego traktowania, wzajemna pomoc oraz brak niezdrowej rywalizacji. Praca w takiej atmosferze będzie dla nas przyjemnością, a nasza wydajność bez wątpienia będzie wyższa. Jednak może zdarzyć się tak, że w miejscu pracy spotkamy się z sytuacją wręcz odwrotną – środowisko pracownicze będzie przesiąknięte niezdrową rywalizacją, dyskryminacją, a pomiędzy pracownikami będą krążyły np. plotki na temat różnych osób czy sytuacji, jakie miały miejsce nie tylko w pracy, ale także poza nią. Taka negatywna atmosfera może wpływać na pracowników w różnorodny sposób. Prócz obniżenia jakości wykonywanej pracy (bowiem kto chciałby pracować na co dzień w takich warunkach?) znacząco może obniżyć jakość wielu aspektów naszego życia.

Zła atmosfera w pracy

Zła atmosfera w pracy jest skutkiem przede wszystkim niewłaściwego zarządzania organizacją. Niesprawiedliwy podział obowiązków czy faworyzacja przez przełożonego pewnych pracowników może przyczynić się do narastania złości oraz wybuchów konfliktów pomiędzy pracownikami. Z tymi czynnikami wiąże się kolejny – przeciążenie pracą. Nadmiar obowiązków w pewnym momencie da o sobie znać, powodując zwiększenie drażliwości, wybuchy zdenerwowania, pogorszeniem zazwyczaj i tak niezbyt pozytywnych relacji z innymi pracownikami. Zdarza się, że za niemiłą atmosferą w pracy stoją pracownicy myślący tylko o własnym sukcesie. Takie osoby, nie potrafiące współpracować w zespole, mogą konkurować z innymi i tworzyć nastrój rywalizacji, bądź prowadzić tzw. „wyścig szczurów”. Może to przyczyniać się do podziału pracowników. Podział na grupy, zazwyczaj „lepsze” i „gorsze”, powoduje uwydatnianie się różnic. Sprzyja to powstawaniu plotek oraz zwiększania się dystansu między pracownikami. Może to spowodować, że zaczniemy czuć się nieswojo, a atmosfera w pracy stanie się co najmniej dziwna.

Ważną rolę w tworzeniu panującego nastroju odgrywa także pracodawca oraz przełożeni, ponieważ to oni mogą tworzyć okropną atmosferę w miejscu pracy. Nieumiejętność kierowania zespołem oraz ustalania panujących w nim reguł i zasad sprzyja powstawaniu chaosu organizacyjnego. Dodatkowo brak komunikacji z pracownikami lub niska umiejętność komunikacji często przyczynia się do narastania frustracji z powodu braku informacji. Brak informacji zwrotnej odnośnie naszych działań powoduje, że nie potrafimy określić, czy wykonujemy naszą pracę poprawnie i czy jesteśmy dobrymi pracownikami. W tej sytuacji może pojawić się niepewność, która będzie powodowała wzrost stresu, co może wpływać na nasz stosunek do współpracowników i powodować pogorszenie panującej atmosfery. Warto także zaznaczyć, że atmosfera w pracy może być umyślnie utrudniana przez współpracowników, którzy celowo chcą zaszkodzić innym. Nie można zapominać także, że możemy spotkać się z pewnym nadużyciem, jakim jest mobbing. W takiej sytuacji nie należy go ignorować i warto natychmiast podjąć kroki w celu zaprzestania działań tej osoby.

Jak zła atmosfera w pracy wpływa na życie codzienne?

Ciągła, napięta atmosfera w pracy nie tylko obniża efektywność, lecz wpływa na inne aspekty życia codziennego pracowników. Powodowany przez nią stres może przejawiać się wieloma symptomami fizjologicznymi, np. poprzez nieustannie pojawiające się bóle brzucha , żołądka, czy zaburzenia hormonalne. Atmosfera w pracy może przyczynić się do pojawienia się depresji, spadku samooceny, motywacji czy aspiracji zawodowych.
Jednym z najważniejszych aspektów naszego życia, na który silnie wpływa atmosfera w pracy, jest nasza rodzina. Ciągłe zamartwianie się problemami w pracy powoduje, że przenosimy je do naszego życia prywatnego. Nierzadko wyładowujemy się na naszych bliskich, przenosimy na nich nasze negatywne emocje oraz frustracje. Może to przyczynić się do wybuchania kłótni rodzinnych i pogłębiać pojawiające się kryzysy.

Zła atmosfera w pracy – jak sobie z nią radzić?

Kiedy czujemy, że panująca atmosfera w pracy zaczyna nas przytłaczać, warto zastanowić się, jak można byłoby ją zmienić.

  1. Ustal granice
    Pierwszym krokiem jest ustalenie granic. Pamiętaj o tym, że przekraczanie naszych granic osobistych nie może być traktowane jako niewinny żart. Jeśli czujesz, że czyjeś zachowanie czy uwaga stają się zbyt personalne, spokojnie i rzeczowo zwróć tej osobie uwagę. Pamiętaj jednak, żeby panować nad nerwami i zamiast obrażać się, wytłumaczyć, jakie emocje powoduje w was takie zachowanie. Dystans do siebie nie musi być równoznaczny z brakiem szacunku.
  2. Rozmawiaj
    Brak komunikacji to jedna z najczęstszych przyczyn złej atmosfery w pracy. Zamiast dusić wszystko w sobie, porozmawiaj spokojnie ze współpracownikami na temat panującej sytuacji. Razem łatwiej jest znaleźć rozwiązanie. Dodatkowo luźne rozmowy z innymi spowodują, że otworzycie się i poznacie, a to może zatrzeć dzielące was różnice.
  3. Pracuj nad sobą
    Koleżanka z biurka obok irytuje Cię coraz bardziej i nie wiesz dlaczego tak jest? W takiej sytuacji dobrze jest przyjrzeć się sobie. Często okazuje się, że to co nas drażni w innych, to nasze własne wady w odbiciu lustrzanym. Pracując nad sobą i swoimi wewnętrznymi konfliktami mamy większą szansę naprawić złe relacje w pracy, a postawienie się na czyimś miejscu sprawia, że cudze zachowania od razu stają się bardziej jasne.
  4. Poszukaj pomocy
    Może zdarzyć się tak, że mimo podejmowanych działań atmosfera w pracy nie zmienia się, a my czujemy się coraz bardziej przytłoczeni. Gdy nie wiemy, jak poradzić sobie z pojawiającymi się frustracjami, warto zastanowić się nad konsultacją z psychologiem. Nie jest on tak zaangażowany emocjonalnie w problem jak my, dzięki czemu może być bardziej obiektywny i skutecznie pomóc. Psycholog nie ocenia swoich pacjentów, a jego cała uwaga jest skierowana na empatycznym zrozumieniu sytuacji.

Próbowałeś już wielu działań, a one wciąż nie przynoszą skutku? Czujesz, że problem zaczyna cię przerastać i nie jesteś w stanie sam sobie z nim poradzić? Skontaktuj się z nami i umów się na spotkanie z naszym specjalistą: 22-490-44-12.

1 marca obchodzimy Światowy Dzień Świadomości Autoagresji. Autoagresja, czyli celowe zadawanie sobie fizycznego lub psychicznego bólu jako przejaw problemów emocjonalnych, jest zjawiskiem dotyczącym zarówno dzieci, jak i dorosłych. Jest to zjawisko bardzo złożone, na które składa się samookaleczanie, a także inne działania mające na celu zadawanie sobie bólu, które w skrajnych przypadkach może doprowadzić nawet do śmierci.

Czym jest autoagresja?

Autoagresja jest zjawiskiem bardzo złożonym, a określenie jej granic jest niezwykle trudne, ponieważ działania autoagresywne obejmują zachowania zarówno powszechnie uznawane za normalne (ćwiczenia fizyczne ponad możliwości, skrajne zachowania sportowe, operacje kosmetyczne, itp.), które mogą być przejawem pewnych zaburzeń, jak i działania patologiczne (samookaleczanie). Autoagresję można określić jako szereg zachowań wymierzonych przeciwko samemu sobie, począwszy od autoagresji słownej (formułowanie komunikatów werbalnych), aż po próby samobójcze.

Przyczyny autoagresji

Przyczyn autoagresji do tej pory nie udało się jednoznacznie określić, jednak należy pamiętać, że jakiejkolwiek formy autoagresji nie można uznać za wariant normy. Autoagresja może być przejawem doświadczania trudności emocjonalnych, z którymi osoba sobie nie radzi.
Zachowania autodestrukcyjne mogą być próbą zwiększenia poczucia autonomii i kontroli – w takim kontekście mogą pojawiać się u osób z zaburzeniami odżywiania, które to zaburzenia są również zaliczane do form autoagresji.
Autoagresja może również wynikać z doświadczeń z przeszłości, które osoba przeżyła w dzieciństwie, np. bicie dziecka, poniżanie go, ignorowanie jego potrzeb. Niewłaściwe postawy rodzicielskie (odrzucenie, zaniedbanie, nadopiekuńczość, nadmierne wymagania) mogą skutkować problemami emocjonalnymi u dzieci, prowadząc do zachowań autoagresywnych.
Lista przyczyn jest długa i zróżnicowana, wśród nich wymieniane są także m.in.: trudna sytuacja ekonomiczna, bezrobocie, problemy alkoholowe, a także rozwód rodziców czy ich brak.
Zachowania autoagresywne mogą być związane również z chorobami wrodzonymi (np. syndrom Retta, autyzm) i nabytymi (np. uraz mózgu). Z ryzykiem samookaleczenia należy liczyć się także w przypadku depresji i w chorobach takich jak schizofrenia.

Rodzaje autoagresji

Można wyróżnić różne rodzaje autoagresji:

  • autoagresja bezpośrednia pojawia się w sytuacji, gdy osoba sama doprowadza do uszkodzeń fizycznych swojego ciała. Głównie dzieje się tak poprzez samookaleczanie, głodzenie się lub próby samobójcze. Dodatkowo osoba zaniża poczucie własnej wartości poprzez jawną krytykę własnych zachowań, niezależnie od tego, czy są one dobre czy złe;
  • autoagresja pośrednia przejawia się najczęściej w formie ryzykownych zachowań, takich jak narażanie się na różnego rodzaju wypadki, nadużywanie alkoholu, narkotyków czy innych środków odurzających, szybka jazda samochodem oraz niepodejmowanie leczenia w przypadku choroby. Może występować także jako prowokowanie innych do ataków na siebie czy częste wdawanie się w bójki;
  • autoagresja jawna, o której mówi się w przypadku, gdy osoba otwarcie eksponuje blizny i rany, które tworzy na swoim ciele. Taka osoba nie ma problemu z wypowiadaniem się na temat swojej choroby;
  • autoagresja ukryta jest przeciwieństwem jawnej. Osoba nie mówi otwarcie o swoich problemach i nie pokazuje nikomu fizycznych skutków zachowań autoagresywnych, co jest związane z odczuwanym przez nią wstydem. Takie zachowania mogą dodatkowo pogłębiać chorobę;
  • autoagresja werbalna charakteryzuje się byciem niezwykle krytycznym wobec siebie, osoba zaniża własną samoocenę stosując ciągłe samooskarżenia;
  • autoagresja niewerbalna to inaczej samookaleczanie się, może przejawiać się poprzez np. wyrywanie włosów, nacinanie czy przypalanie skóry, uderzanie głową w ścianę.

Formy autoagresji

Jedną z najczęstszych form autoagresji jest samookaleczanie. Inne zachowania autoagresywne, które powinny nas zaniepokoić to:

  • wyrywanie włosów i rzęs
  • rozdrapywanie ran
  • gryzienie się
  • obgryzanie paznokci do krwi
  • przypalanie ciała zapalniczką, papierosami
  • połykanie ostrych przedmiotów
  • uderzanie głową w ścianę, uderzanie w głowę
  • ciężkimi przedmiotami
  • zadawanie sobie ciosów
  • głodzenie się
  • nadużywanie alkoholu lub innych środków odurzających
  • głodzenie się, prowokowanie wymiotów,
  • podejmowanie zachowań ryzykownych, zagrażających zdrowiu lub życiu.

Autoagresja u dzieci i młodzieży

Dzieci i młodzież to grupa, w której zachowania autoagresywne występują najczęściej. Najczęściej mają one miejsce, gdy młody człowiek nie może poradzić sobie z nagromadzonym stresem, lękiem czy gniewem. Autoagresja jest sposobem zapanowania nad emocjami. Dla dzieci i młodzieży jest również sposobem radzenia sobie z traumatycznymi przeżyciami. Może wiązać się z próbą ukarania siebie za jakieś zachowanie. Najczęściej jest to po prostu wołanie o pomoc, której absolutnie nie można lekceważyć. Dzieci w ten sposób próbują zwrócić uwagę na siebie i swoje problemy.

Autoagresja – jak sobie z nią radzić?

Najskuteczniejsza w przypadku przejawiania zachowań autoagresywnych jest terapia. Nawiązanie opartej na zaufaniu relacji terapeutycznej, zidentyfikowanie problemów, wzmacnianie zdolności regulacji emocji, trenowanie alternatywnych sposobów radzenia sobie ze stresem i napięciem pomaga w uporaniu się z problemem. Wypracowanie nowych sposobów i technik pozwala na porzucenie działań autoagresywnych, które były do tej pory jedynym sposobem radzenia sobie z odczuwanym napięciem.

Jeżeli sam masz problem z krzywdzeniem siebie, pamiętaj, że możesz uzyskać pomoc. Autoagresja to nie jedyny sposób by ukoić ból. Nawet jeżeli w tej chwili sytuacja wydaje Ci się bez wyjścia i nie wyobrażasz sobie jak mogłoby być inaczej, warto zrobić pierwszy krok w stronę życia bez autoagresji. Umów się na wizytę z naszym specjalistą telefonicznie 22-490-44-12 lub online recepcja@strefamysli.pl.