Monthly Archives: lipiec 2017

Sen jest nieodłączną częścią naszego życia. To on pozwala nam się zregenerować i odpocząć przed kolejnym dniem. Jest on jeszcze istotniejszy w przypadku dzieci. Dzieci podczas snu rosną, odpoczywają, a jego zaburzenia mogą prowadzić do nieprawidłowości w rozwoju. Dlatego gdy zaczynają się pojawiać pierwsze objawy bezsenności, rodzice zaczynają się martwić i szukają sposobów, aby temu jak najszybciej zaradzić. Niewyspana pociecha jest mniej skoncentrowana, ma mniejsze chęci do życia, a to prowadzi do problemów w szkole i w życiu codziennym. Co zrobić jak pojawiają się pierwsze objawy zaburzeń snu u dzieci? Jakie mogą być powody pojawienia się bezsenności u naszych pociech? Na te pytania spróbujemy odpowiedzieć w tym artykule. Życzymy miłej lektury.

Czym są i jakie wymieniamy rodzaje zaburzeń snu?

Według definicji, zaburzenia snu, to wszelkie zakłócenia czasu trwania lub jakości snu. Obejmuje to trudności w zasypianiu, pozostawanie w śnie, ale może również dotyczyć snu, po którym budzimy się, ale nasz organizm nie jest odpowiednio zregenerowany. Najczęściej występujące zaburzenia snu, to:

Bezsenność,
Hipersomnia (za duża ilość snu),
Parasomnia (dziwne zachowania w trakcie snu).

Przyczyny pojawiania się zaburzeń snu u dzieci mogą być różne. Wpływ na ich powstawanie mogą mieć nawet rodzice, którzy mimo dobrych intencji, doprowadzają do wzmożenia problemów związanych ze snem.

Jakie są objawy bezsenności u dzieci?

Podobnie jak w przypadku dorosłych, dopiero jeżeli problemy ze snem powtarzają się na co dzień, przez kilka, następujących tygodni, będziemy mogli w stanie określić, że mamy do czynienia z bezsennością. Jeżeli w trakcie trwania tych dni zauważamy objawy, takie jak: zwiększona senność w ciągu dnia, mniejsza aktywność, pogorszenie nastroju, pojawienie się problemów z koncentracją, niechęć do aktywności fizycznej, czy pogorszenie wyników w nauce, to koniecznie powinniśmy porozmawiać z naszą pociechą. Dowiedzieć się czy wysypia się w nocy, zrobić mały wywiad rodzicielski. Należy jednak pamiętać, aby nie naciskać dziecka! Przyczyny mogą być różne, a często do takich należą traumatyczne przeżycia, lęki wieku dziecięcego, dolegliwości bólowe, albo problemy społecznie. Dlatego należy ostrożnie podejść do tematu i rozmowy. Jeżeli będziemy wspierający i będziemy chcieli wysłuchać naszego dziecka, ono z czasem powie nam, czy coś się w jego życiu zmieniło i doprowadziło do bezsenności.

Bezsenność u dzieci – Najczęstsze przyczyny

Sen a odżywianie

Jeśli dziecko budzi się w nocy kilka razy, możliwe, że ma to związek z nieprawidłowym odżywianiem. Być może w jego codziennej diecie brakuje odpowiedniej ilości jedzenia i picia (i w odpowiedniej proporcji) lub konkretnych składników odżywczych bądź witamin. Jeśli dziecko otrzyma w dzień zbyt mało pożywienia, w nocy będzie odczuwało głód i będzie domagało się o dodatkową porcję. To natomiast poskutkuje brakiem apetytu następnego dnia – maluch będzie najedzony po nocnym posiłku. Ilość, jakość i harmonogram posiłków trzeba więc zaplanować wcześniej, aby zapobiec efektu „błędnego koła”. Żołądek niemowlęcia jest niewielkich rozmiarów, więc i jego system trawienny przystosowany do częstych, ale małych posiłków.

Pozycja i otoczenie

Zarówno otoczenie, jak i pozycja snu malucha może przyczynić się do jakości jego snu. Problemy ze snem u dzieci wynikają często po prostu z niewygody.

Zasypianie będzie bardziej komfortowe, jeśli ograniczymy liczbę przedmiotów i zabawek w łóżeczku. W zasypianiu przeszkodzi też wszelkiego rodzaju niewygoda, na przykład niewygodny materac, zbyt ciasna piżamka, gryzący kocyk, guziki w pościeli. Dzieci też niezwykle wrażliwe na najdrobniejsze zmiany w otoczeniu, na przykład hałas, światło. Nie można zapominać też o odpowiedniej temperaturze. Aby zapobiec przegrzaniu, najlepiej utrzymać temperaturę około 20 stopni. Godzina zasypiania powinna być możliwie stała. Niemowlę najlepiej ułożyć na plecach lub na boku. Pozycja leżenia na plecach jest najbezpieczniejszą pozycją, dodatkowo główka odchylona na bok zabezpieczy przed zachłyśnięciem. Maluch najlepiej będzie się czuł na płaskim materacu, bez poduszki.

Zbyt dużo wrażeń

Wbrew pozorom, dziecko, które otrzymuje dużo rozrywek w ciągu dnia, wcale nie zaśnie łatwiej ze „zdrowego zmęczenia”. Zbyt dużo bodźców może sprawić, że czuje się niespokojne i ciężko mu się wyciszyć. Po takim dniu pełnym emocji pomocna będzie ciepła kąpiel lub masaż, który zrelaksuje i uspokoi malucha. Bezsenność pojawia się czasem także wtedy, kiedy w życiu dziecka następuje jakiś przełom, zaczyna się coś nowego – np. zaczyna raczkować, chodzić, idzie do przedszkola…

Problemy zdrowotne

Sen utrudniają wszelkiego rodzaju dolegliwości fizyczne. Zaburzenia snu u niemowląt i dzieci powoduje często rozwijająca się infekcja, kolka, podrażniona skóra (często w okolicach pupy), ból brzucha i zaparcia. W takich przypadkach warto spróbować ziołowych preparatów, na przykład herbat. Gdy zawiodą, konieczna będzie wizyta u lekarza. Noworodki oddychają wyłącznie przez nos, dlatego katar, utrudniając oddychanie, również uniemożliwia spokojny sen.

Brak bliskości

Maluszki w szczególności potrzebują bliskości. Przytulanie, tulenie i głaskanie pozwala ukoić nerwy. U starszych dzieci być może pomocna okaże się rozmowa i okazanie wsparcia, zrozumienie problemu. Możliwe, że dziecko obejrzało coś przerażającego, boi się ciemności lub doświadczyło nieprzyjemnej sytuacji w przedszkolu. Warto podkreślić istotne znaczenie snu dla zdrowia i codziennego funkcjonowania.

Kłopoty ze snem mogą być efektem złej diety lub trybu życia, których nie zmieni się w jeden dzień. Również samo poszukiwanie przyczyny problemu może być długotrwałe i nużące. Efektem starań jest zdrowie naszej pociechy, dlatego warto zainwestować czas i pomóc maluchowi spokojnie spać.

Znając przyczyny pojawiania się bezsenności u dzieci, wiemy co może wywołać to kłopotliwe schorzenie. Zanim przejdziemy do omówienia, jak można skutecznie walczyć z bezsennością u dzieci, przedstawimy 10 zasad higieny snu, które pomogą zasnąć naszemu dziecku, ale również nam!

10 Zasad higieny snu

Specjaliści zalecają, aby na stałe wprowadzić do naszego i życia naszych dzieci 10 zasad higieny snu. Zastosowanie się do tych reguł poprawia nasze zdrowie, koncentracje, daje więcej chęci do życia i pozwala na większą produktywność w ciągu dnia. Ucząc dziecko tych zasad, będziemy mieli pewność, że w przyszłości nie będzie przesiadywał do późnych pór nocnych i pomoże mu to w życiu codziennym. Oto 10 zasad higieny snu, których warto przestrzegać:

Stałe pory snu i pobudek,
Rytuały okołosenne,
czytanie przed snem,
unikanie kofeiny,
zasypianie we własnym łóżku
ograniczenie urządzeń emitujących niebieskie światło (telefony, telewizory, komputery),
umiarkowana aktywność fizyczna w ciągu dnia,
pełnowartościowe posiłki w ciągu dnia,
ekspozycja na światło w godzinach porannych,
sypialnia pozbawiona intensywnych bodźców (światła, dźwięków, itp.).

Stosując się do tych zasad i dzieci i dorośli będą mogli cieszyć się głębokim i dobrym snem. Spróbujcie sami!

Jak skutecznie walczyć z bezsennością u dzieci?

Wielu rodziców, nawet znając przyczyny, przez które dziecko nie śpi w nocy, nadal nie jest pewnych mogą z tym zrobić. Jeżeli wprowadzenie higieny snu nie podziałało, a problemy nadal występują, dobrze będzie poprosić o pomoc specjalistę. Nieleczona bezsenność może doprowadzić do gorszego rozwoju dziecka i braku ochoty do codziennych aktywności.

Od trzech miesięcy nie pamiętasz, jak to jest „czuć się dobrze”? Ciągle coś Ci dolega – problemy z sercem, oddechem, układem pokarmowym. Robisz badania, ale wszystko jest w porządku… Coś jest nie tak…. – być może to nerwica wegetatywna.

Nerwice

Zaburzenia nerwicowe to duża grupa zaburzeń, w obrębie której można wyróżnić przynajmniej kilkanaście rodzajów nerwic, a każda z nich będzie od siebie odmienna. Cechą wspólną wszystkich nerwic jest obecność silnego lęku, który upośledza codzienne funkcjonowanie chorego.
Nerwica somatyczna związana jest bezpośrednio z ciałem. Szacuje się, że dotyczy kilku procent społeczeństwa – natomiast przejściowe objawy tego typu nerwicy w różnych okresach mogą dotyczyć nawet większości z nas. Częściej choroba dotyka kobiety.

Jej objawów nie da się zliczyć i ciężko je skonkretyzować. Jest to po prostu dyskomfort i ból fizyczny. Występowanie nieprzyjemnych doznań pochodzących z ciała odbija się również na psychice – pogarsza się pamięć, koncentracja, pojawia się strach.

Najczęstsze objawy somatyczne/wegetatywne to:

kołatanie serca, kłucie w klatce piersiowej
poty (gorące lub zimne), wrażenie ściskania w gardle
problemy z oddychaniem, duszności
biegunki, zaparcia
zmiany skórne: zaczerwienienie twarzy, wysypka, świąd
częste oddawanie moczu
mdłości
kłopoty ze snem

Objawy nerwicy wegetatywnej utrudniają codzienne funkcjonowanie. Nic więc dziwnego, że udają się do lekarza i poszukują przyczyn bezpośrednio w organizmie. Są zaniepokojeni, że grozi im poważna choroba, na przykład zawał lub nowotwór. Wykonują szereg badań: krwi, moczu, EKG… Wyniki natomiast, na przekór, wychodzą pozytywnie. To jednak nie uspokaja chorych. Inwestują w kolejne badania, zmieniają lekarza, ogarnia ich lęk i frustracja – nie wiedzą, co im właściwie dolega. Chorzy wpadają w błędne koło objawów. Przykładowo, gdy odczuwają ból pleców i karku, zaczynają odczuwać silny lęk, że jest to oznaka poważnego schorzenia lub jego początek. To zaś powoduje nasilenie objawów somatycznych. Podczas terapii specjalista i pacjent pracują nad przerwaniem właśnie tego błędnego, samonapędzającego się systemu.

Jaki może być powód nerwicy somatycznej?

Najczęściej powodem nerwicy somatycznej jest przewlekły stres, powodujący ciągłe napięcie. Podczas dnia chory odczuwa niepokój, którego nie potrafi rozładować. Pojawia się rozdrażnienie i frustracja.
Objawy nerwicy wegetatywnej zwykle są bardzo uciążliwe w życiu codziennym. Za objawy ze strony naszego ciała związane ze stresem, czyli tak zwane objawy psychosomatyczne, odpowiedzialny jest przede wszystkim układ nerwowy i układ hormonalny. W zależności od rodzaju stresu, uwalniane są różne hormony, który mają wpływ na nasz organizm i prowadzą do powstawania objawów psychosomatycznych – czyli objawów pochodzących z naszego ciała, ale niezwiązanych z chorobą somatyczną (czyli z faktycznymi zmianami w organizmie). U podłoża nerwicy wegetatywnej leżą więc nasze emocje i umiejętność radzenia sobie z nimi.
Choroby psychosomatyczne są najczęściej polietiologiczne, czyli sam stres niekoniecznie jest jedynym czynnikiem zaistnienia choroby – teoria wieloczynnikowa głosi więc, że musi więc zaistnieć wiele różnych czynników, które się na siebie nałożą, aby doszło do wystąpienia choroby.

Leczenie

Leczenie nerwicy wegetatywnej polega głównie na psychoterapii. Terapeuta pomaga zrozumieć przyczyny dolegliwości i objaśnić wpływ emocji na nasze zdrowie. Terapia uczy rozładowywać napięcia i lęki, jak o siebie zadbać w ciężkich chwilach. Równolegle stosuje się farmakoterapię, w szczególności leki obniżające poziom lęku, uspokajające i antydepresyjne). Leczenie nerwicy wegetatywnej jest procesem – może trwać nawet wiele miesięcy.

Uświadomienie sobie przyczyn naszych dolegliwości daje nam możliwość niwelowania objawów i pracy nad sobą. Jak leczyć nerwicę somatyczną w domu? Przede wszystkim, staraj się unikać stresujących sytuacji. Porozmawiaj z najbliższymi, czy są w stanie wyręczyć cię w części z nich. Nabierz dystansu i spróbuj technik relaksacyjnych, których obecnie jest niezliczona ilość – na pewno znajdziesz coś dla siebie. Dbaj o zróżnicowaną, zdrową dietę, wysypiaj się. Pamiętaj o aktywności fizycznej i znalezieniu czasu na relaks.

Nie oszukujmy się – gdyby nie Internet nie czytałbyś tego artykułu, a nasz blog by nie istniał. Dzięki paru kliknięciom, możesz nauczyć się czegoś nowego, zapisać się do lekarza, porozmawiać z przyjacielem, sprawdzić pogodę, kupić nową pralkę. Możesz zrobić wszystko – szybciej, łatwiej, przyjemniej. Nic więc dziwnego, że ludzie spędzają godziny przed komputerem lub telefonem. Przenoszą swoje życie w wirtualny świat i niechętnie z niego wychodzą. Internauci traktują Sieć jako miejsce ucieczki od trudności życia codziennego. Czy od Internetu można się uzależnić? Jak odróżnić korzystanie z wygody od uzależnienia?

O uzależnieniu

Uzależnienie od Internetu należy do uzależnień behawioralnych i jest uzależnieniem, działającym na tych samych zasadach, co inne, lepiej nam znane. Mówi się, że jest to przypadłość XXI wieku – dlatego wiedza na temat tego uzależnienia nie jest aż tak powszechna jak np. o uzależnieniach od alkoholu czy narkotyków. Wielu z nas nawet nie zdaje sobie sprawy, że taki problem istnieje i… że nas dotyczy. Z pozoru niewinne, uzależnienie do Internetu może skutkować zaniedbaniem relacji międzyludzkich, zaniżoną samooceną, pogorszeniem wyników w nauce lub w pracy.

Uzależnienie od Internetu (inaczej: zespół uzależnienia od internetu (ZUI) to zespół zależności polegający na korzystaniu z internetu przez wiele godzin, które powoduje stres negatywny (dystres) i negatywnie oddziałuje na sferę fizyczną, psychiczną, interpersonalną, społeczną, rodzinną i ekonomiczną. Osoby uzależnione spędzają nieproporcjonalne ilości czasu na komunikatorach, portalach społecznościowych, czatach (Internet Relay Chat), grach online, grupach dyskusyjnych i listach adresowych.

Na początku korzystanie z Internetu sprawia przyjemność, wydaje się wygodne i ułatwiające codzienne funkcjonowanie. Okazuje się, ze w ciągu jednego dnia potrafimy zrobić o wiele więcej, niż jakbyśmy robili to „na żywo”. Spędzamy przed urządzeniem coraz więcej czasu, a gdy nie mamy do niego dostępu – pojawiają się natrętne myśli na jego temat. „Zapomniałem odpisać na maila”, „miałem kupić przejściówkę!”, „jak nie będzie mnie na portalu społecznościowym przez tyle czasu, dużo mnie ominie”. Wielogodzinne korzystanie z Internetu powoduje nagromadzenie się nierozwiązanych powinności lub problemów w realnym życiu. Nadmierne korzystanie z sieci upośledza relacje międzyludzkie i ma negatywny wpływ na samoocenę. Osoba uzależniona zaniedbuje pracę, szkołę, obowiązki w domu, rodzinę i przyjaciół, zdrowie. Zaczyna rezygnować z posiłków lub snu na rzecz ciągłego korzystania z Internetu. Cykl dobowy ulega przesunięciu, co skutkuje zmęczeniem w ciągu dnia, rozdrażnieniem i spadku sprawności fizycznej. Zmiany w cyklu dobowym mogą również spowodować wahania stężenia hormonów we krwi, glukozy i innych substancji niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania. Osoby często korzystające z komputera skarżą się na problemy ze wzrokiem i ból głowy i oczu.

Jakie są objawy uzależnienia od Internetu?

Spędzanie przed komputerem dużej ilości czasu, rezygnując z obowiązków lub zainteresowań
obsesyjne myśli dotyczące Internetu i zdarzeń tam zachodzących
zaniedbywanie relacji przyjacielskich i rodzinnych na rzecz Internetu
uznawanie Internetu jako ucieczki od rzeczywistości, leku na stres i niepowodzenia
stany euforii lub poczucia winy w związku z ilością spędzonego czasu wirtualnie
kłamanie dotyczące czasu spędzonego przed komputerem/telefonem
odkładanie obowiązków na później
irytacja, niecierpliwość
stres i niepewność w kontaktach międzyludzkich w rzeczywistości
bezsenność

Jak leczyć to uzależnienie?

Leczenie uzależnienia od Internetu polega głównie na nauce i wcielaniu w życie nowych zachowań, mających na celu zlikwidowanie obecnych, destrukcyjnych przyzwyczajeń. Pracuje się nad rozróżnieniem zdrowego i patologicznego korzystania z Sieci. Terapia uzależnień zmierza ku odzyskaniu kontroli nad codziennymi czynnościami i przywróceniu proporcji między życiem prawdziwym, a wirtualnym. Terapia wymaga cierpliwości i chęci ze strony osoby uzależnionej, ale systematyczna praca jest w stanie całkowicie zażegnać problem.